Нияти намози чума бо забони точики фарзи
Оллоху Акбар
Субхонакаллохумма ва бихамдика ва таборакасмука ва таъоло чаддука ва ло илоха гайрук.
Аъузу биллохи минашайтонир рачим. Бисмиллохир рахмонир рахим.
Алхамду лиллохи раббил ъоламин Ар рахмонир рахим Молики явмиддин Ийёка наъбуду ва ийёка настаъин Ихдинас сиротал мустаким Сиротал лазина анъамта алайхим Гайрил магзуби ъалайхим валаззоллин. Омин.
Инна аътайно кал кавсар Фасалли ли Раббика ванхар Инна шони ака хувал абтар.
Оллоху Акбар
Руки на коленях
Субхона раббиял ъазим -3 бор
Руки прямо (солдат)
Самиъаллоху ли ман хамида Раббано лакал хамд.
Голову на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Садишься на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Встать с места руки на грудь
Оллоху Акбар
Бисмиллохир рахмонир рахим
Алхамду лиллохи раббил ъоламин Ар рахмонир рахим Молики явмидди Ийёка наъбуду ва ийёка настаъин Ихдинас сиротал мустаким Сиротал лазина анъамта алайхим Гайрил магзуби ъалайхим валаззоллин.
Кул хуваллоху ахад Аллохус самад Лам ялид ва лам юлад Ва лам якуллаху куфуван ахад.
Оллоху Акбар
Руки на коленях
Субхона раббиял ъазим -3 бор
Руки прямо (солдат)
Самиъаллоху ли ман хамида Раббано лакал хамд.
Голову на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Оллоху Акбар
Аттахиету лиллохи вассалавоту ваттаййиботу. Ассалому ъалайка айюханнабийю ва рахматуллохи ва баракотух. Ассалому ъалайно ва ъало ибодиллохис солихин. Ашхаду ан-ло илоха иллолоху ва ашхаду анна Мухаммадан ъабдуху ва расулух.
Аллохумма салли ъало Мухаммадин ва ъало оли Мухаммад, камо саллайта ъало Иброхима ва ъало оли Иброхима иннака хамидум мачид.
Аллохума борик ъало Мухаммадин ва ъало оли Мухаммад камо баракта аъло Иброхима ва ъало оли Иброхима иннака хамидум мачид.
Аллохуммагфирли вали волидаййа вали чамиъил муъминина вал муъминот муслимина вал муслимот. Ал ахёи минхум вал амвот.
Сначала в право потом в лево.
Ассалому алайкум ва рахматуллохи
Оллохума антасалам ва минкасалам таборакта рабанно ва таолайта ёзал чаллоли вал икром би рахматика ё архамар рохимин.
Ракат фарз см. ниже
Ният кардам ин ки бигзорам ду ракат фарзи намози бомдоди хамин вактро. Руй овардам ба кибла, кибла ба чихати Каъба ХОЛИСАН ЛИЛЛОХИ ТАЪОЛО.
Оллоху Акбар
Субхонакаллохумма ва бихамдика ва таборакасмука ва таъоло чаддука ва ло илоха гайрук.
Аъузу биллохи минашайтонир рачим. Бисмиллохир рахмонир рахим.
Алхамду лиллохи раббил ъоламин Ар рахмонир рахим Молики явмидди Ийёка наъбуду ва ийёка настаъин Ихдинас сиротал мустаким Сиротал лазина анъамта алайхим Гайрил магзуби ъалайхим валаззоллин.
Бисмиллохир рахмонир рахим
Инна аътайно кал кавсар Фасалли ли Раббика ванхар Инна шони ака хувал абтар.
Оллоху Акбар
Руки на коленях
Субхона раббиял ъазим -3 бор
Руки прямо (солдат)
Самиъаллоху ли ман хамида Раббано лакал хамд.
Голову на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Садишься на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Встать с места руки на грудь
Оллоху Акбар Бисмиллохир рахмонир рахим
Алхамду лиллохи раббил ъоламин Ар рахмонир рахим Молики явмидди Ийёка наъбуду ва ийёка настаъин Ихдинас сиротал мустаким Сиротал лазина анъамта алайхим Гайрил магзуби ъалайхим валаззоллин.
Бисмиллохир рамонир рахим
Кул хуваллоху ахад Аллохус самад Лам ялид ва лам юлад Ва лам якуллаху куфуван ахад.
Оллоху Акбар
Руки на коленях
Субхона раббиял ъазим -3 бор
Руки прямо (солдат)
Самиъаллоху ли ман хамида Раббано лакал хамд.
Голову на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Оллоху Акбар
Аттахиету лиллохи вассалавоту ваттаййиботу. Ассалому ъалайка айюханнабийю ва рахматуллохи ва баракотух. Ассалому ъалайно ва ъало ибодиллохис солихин. Ашхаду ал-ло илоха иллолоху ва ашхаду анна Мухаммадан ъабдуху ва расулух.
Аллохумма салли ъало Мухаммадин ва ъало оли Мухаммадин, камо саллайта ъало Иброхима ва ъало оли Иброхима иннака хамидум мачид.
Аллохума борик ъало Мухаммадин ва ъало оли Мухаммадин камо баракта аъло Иброхима ва ъало оли Иброхима иннака хамидум мачид.
Аллохуммагфирли вали волидаййа вали чамиъил муъминина вал муъминот муслимина вал муслимот. Ал ахёи минхум вал амвот.
Сначала в право потом в лево.
Ассалому алайкум ва рахматуллохи
Пешин. (аввал 4 ракат суннат баъд 4 ракат фарз баъд 2 ракат суннат)
Ракат суннат см. ниже
Ният кардам ин ки бигзорам чор ракат суннати намози пешин хамин вактро. Руй овардам ба кибла, кибла ба чихати Каъба ХОЛИСАН ЛИЛЛОХИ ТАЪОЛО.
Оллоху Акбар
Субхонакаллохумма ва бихамдика ва таборакасмука ва таъоло чаддука ва ло илоха гайрук.
Аъузу биллохи минашайтонир рачим. Бисмиллохир рахмонир рахим.
Алхамду лиллохи раббил ъоламин Ар рахмонир рахим Молики явмидди Ийёка наъбуду ва ийёка настаъин Ихдинас сиротал мустаким Сиротал лазина анъамта алайхим Гайрил магзуби ъалайхим валаззоллин.
Инна аътайно кал кавсар Фасалли ли Раббика ванхар Инна шони ака хувал абтар.
Оллоху Акбар
Руки на коленях
Субхона раббиял ъазим -3 бор
Руки прямо (солдат)
Самиъаллоху ли ман хамида Раббано лакал хамд.
Голову на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Садишься на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Встать с места руки на грудь
Оллоху Акбар
Бисмиллохир рахмонир рахим
Алхамду лиллохи раббил ъоламин Ар рахмонир рахим Молики явмидди Ийёка наъбуду ва ийёка настаъин Ихдинас сиротал мустаким Сиротал лазина анъамта алайхим Гайрил магзуби ъалайхим валаззоллин.
Кул хуваллоху ахад Аллохус самад Лам ялид ва лам юлад Ва лам якуллаху куфуван ахад.
Оллоху Акбар
Руки на коленях
Субхона раббиял ъазим -3 бор
Руки прямо (солдат)
Самиъаллоху ли ман хамида Раббано лакал хамд.
Голову на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Оллоху Акбар
Аттахиету лиллохи вассалавоту ваттаййиботу. Ассалому ъалайка айюханнабийю ва рахматуллохи ва баракотух. Ассалому ъалайно ва ъало ибодиллохис солихин. Ашхаду ал-ло илоха иллолоху ва ашхаду анна Мухаммадан ъабдуху ва расулух.
Встать с места руки на грудь
Оллоху Акбар
Бисмиллохир рахмонир рахим.
Алхамду лиллохи раббил ъоламин Ар рахмонир рахим Молики явмидди Ийёка наъбуду ва ийёка настаъин Ихдинас сиротал мустаким Сиротал лазина анъамта алайхим Гайрил магзуби ъалайхим валаззоллин.
Инна аътайно кал кавсар Фасалли ли Раббика ванхар Инна шони ака хувал абтар.
Оллоху Акбар
Руки на коленях
Субхона раббиял ъазим -3 бор
Руки прямо (солдат)
Самиъаллоху ли ман хамида Раббано лакал хамд.
Голову на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Садишься на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Встать с места руки на грудь
Оллоху Акбар
Бисмиллохир рахмонир рахим
Алхамду лиллохи раббил ъоламин Ар рахмонир рахим Молики явмидди Ийёка наъбуду ва ийёка настаъин Ихдинас сиротал мустаким Сиротал лазина анъамта алайхим Гайрил магзуби ъалайхим валаззоллин.
Кул хуваллоху ахад Аллохус самад Лам ялид ва лам юлад Ва лам якуллаху куфуван ахад.
Оллоху Акбар
Руки на коленях
Субхона раббиял ъазим -3 бор
Руки прямо (солдат)
Самиъаллоху ли ман хамида Раббано лакал хамд.
Голову на землю
Оллоху Акбар Субхона раббиял аъло -3 бор
Оллоху Акбар
Аттахиету лиллохи вассалавоту ваттаййиботу. Ассалому ъалайка айюханнабийю ва рахматуллохи ва баракотух. Ассалому ъалайно ва ъало ибодиллохис солихин. Ашхаду ал-ло илоха иллолоху ва ашхаду анна Мухаммадан ъабдуху ва расулух.
- Записи сообщества
- Поиск
Рӯзи ҷумъа - беҳтарин рӯзи ҳафта. Мутобиқи ҳадис, дар рӯзи ҷумъа соате ҳаст, ки агар дар он соат банда дуо кунад, дуояш бо фармони Худованди тавоно мустаҷоб мегардад. Аммо ҳеҷ касе намедонад, ки кадом вақт ин соат мешавад. Аз ҳамин сабаб, бояд ки дар рӯзи ҷумъа пеш аз ҳама ғусл намуд ва намозҳоро (алхусус намозҷумъаро) дар вақташ хонд ва садақаву корҳои хайрро махсусан зиёд намуда, дуо хеле зиёд намуд. Шунидану хондани "Қуръон" ҳам дар ин рӯз хеле муфид аст ва инро ҳадисҳо тасдиқ мекунанд.
Ба шумо имрӯз сураи 31-уми "Қуръон"-ро бо тарҷумаи форсӣ пешниҳод менамоем. Бо диққат онро гӯш диҳед, суханҳову фармонҳои Худои оламиёнро дар ин сураи муборак аҳмият диҳед, зеро дар ҳақиқат ин сура мисли дигар сураҳои "Қуръон" хеле таъсирбахшу пандомез аст.
Сураи Луқмон. Тарҷумаи тоҷикӣ:
"Ба номи Худованди бахшояндаи меҳрубон!
2. Инҳо оятҳои китоби ҳикматомез аст.
3. Некӯкоронро ҳидояту раҳматест:
4. онон, ки намоз мегузоранду закот медиҳанд ва ба охират яқин доранд.
5. Инҳо аз ҷониби Парвардигорашон ҳидоят ёфтаанд ва инҳо наҷотёфтагонанд.
6. Баъзе аз мардум харидори суханони беҳудаанд,2 то ба нодонӣ мардумро аз роҳи Худо гумроҳ кунанд ва онро (оятҳои Қуръонро) ба масхара мегиранд. Насиби инҳо азобест хоркунанда.
7. Ва чун оёти Мо бар онҳо хонда шавад, бо худписандӣ рӯй баргардонанд, чунонки гӯӣ нашунидаанд. Ё монанди касе, ки гӯшҳояшон вазнин шуда бошад. ӯро ба азобе дардовар мужда деҳ!
8. Насиби онон, ки имон овардаанд ва корҳои шоиста кардаанд, ҳатман, боғҳои пурнеъмати биҳишт аст.
9. Дар он ҷо ҷовидонаанд, ваъдаи Худо рост аст. ӯ пирӯзманду ҳаким аст!
10. Осмонҳоро бе ҳеҷ сутуне, ки бубинед, биёфарид ва бар рӯи замин кӯҳҳоро бияфканд, то наларзонадатон ва аз ҳар гуна ҷунбандае дар он пароканда кард. Ва аз осмон об фурӯд овардем ва дар замин ҳар гуна гиёҳи некӯе рӯёнидем.
11. Ин офариниши Худост. Пас, ба Ман нишон диҳед онҳо, ки ғайри ӯ ҳастанд, чӣ офаридаанд. Балки золимон дар гумроҳии ошкоре ҳастанд.
13. Ва (ёдовар шав) он гоҳ, ки Луқмон ба писараш гуфт ва ӯро панд медод, ки эй писараки ман, ба Худо ширк маёвар, ҳар- ойна, ширк ситамест бузург.
14. Одамиро дар бораи падару модараш супориш кардем. Модараш ба ӯ ҳомила шуд ва ҳар рӯз нотавонтар мешуд ва пас аз ду сол аз шираш бозгирифт. Ва супориш кардем, ки Марову падару модаратро шукр гӯй, ки саранҷоми ту назди ман аст.
15. Агар он ду ба кӯшиш аз ту бихоҳанд, то чизеро, ки намедонӣ чист, бо Ман ширк гардонӣ, итоъаташон макун. Дар дунё бо онҳо ба тариқе писандида зиндагӣ кун ва худ роҳи касеро, ки ба даргоҳи Ман бозмегарданд, дар пеш гир. Бозгашти ҳамаи шумо ба сӯи Ман аст ва аз корҳое, ки мекардед, огоҳатон мекунам.
16. Эй писараки ман! «Агар амал ба қадри як донаи хардал дар даруни харсанге ё дар осмонҳо ё дар замин бошад, Худо, ҳатман, ба ҳисобаш меоварад, ки ҳаройна, ӯ заррабину огоҳ аст!
17. Эй писараки ман! Намоз бигузор ва амр ба маъруфу наҳй аз мункар кун ва бар ҳар чӣ бар ту расад, сабр кун, ки ин албатта, аз корҳоест, ки бояд дар он азмро ҷазм кунӣ (субот варзӣ).
18. Ба такаббур аз мардум рӯй магардон ва худписандона бар замин роҳ марав, ҳаройна, Худо ҳеҷ мутакаббири фахрфурӯшеро дӯст надорад.
19. Дар рафторат роҳи миёнаро баргузин ва овозатро фуруд ор, (паст кун) зеро нохуштарини овозҳо овози харон аст.
Показать полностью…
20. Оё надидаед, ки Худо ҳар чиро, ки дар осмонҳову замин аст, ҳаройна, роми шумо кардааст ва неъматҳои худро чи ошкору чи пинҳон ба тамомӣ бар шумо арзонӣ дошта? Ва баъзе аз мардум бе ҳеҷ донише ё роҳнамоеву китоби равшане дар бораи Худо ҷидол мекунанд.
22. Ҳар кӣ рӯи хеш ба Худо кунад ва некӯкор бошад, албатта, ба дастгираи устуворе чанг задааст ва поёни ҳамаи корҳо ба сӯи Худост!
23. Он кас, ки кофир шудааст, куфраш туро ғамгин насозад. Бозгашташон назди Мост. Пас, ба корҳое, ки кардаанд, огоҳашон мекунем. ҳаройна, Худо ба он чӣ дар дилҳо мегузарад, доно аст!
24. Андаке комёбашон месозем,сипас ба бечорагӣ ба азоби сахташон мекашонем.
26. Аз они Худост он чӣ дар осмонҳову замин аст ва ҳаройна, Худо бениёзу сутуданист!
27. Ва агар ҳамаи дарахтони рӯи замин қалам шаванд ва дарё ранг ва ҳафт дарёи дигар ба мададаш биёяд, суханони Худо поён намеёбад. Ва албатта, Худо пирӯзманду ҳаким аст!
28. Офариниши ҳамаи шумо ва боз зинда карданатон танҳо монанди зинда кардани як тан аст. Албатта, Худо шунавову биност!
29. Оё надидаӣ, ки Худо аз шаб кам мекунаду ба рӯз меафзояд ва аз рӯз мекоҳаду ба шаб меафзояд ва офтобу моҳро ром сохт, ки ҳар як то замоне муъайян дар ҳаракат аст? Ва албатта, Худо ба корҳое, ки мекунед,огоҳ аст!
30. Ин ба он сабаб аст, ки Худои якто ҳақ аст ва ҳар чӣ ба ҷуз ӯ мехонанд, ҳаройна, ботил аст ва албатта, Худост баландмартабаву бузургвор.
31. Оё надидаӣ, ки киштӣ ба неъмати Худо дар дарё равон мешавад, то Худо баъзе аз оёти қудрати худро ба шумо бинамоёнад? ҳаройна, дар ин барои мардуми сабркунандаи сипосгузор ибратҳост!
32. Ва чун мавҷҳои азим монанди абрҳо онҳоро пӯшонад, Худоро аз рӯи ихлос дар дин бихонанд. Ва чун наҷоташон диҳад ва ба хушкӣ барад, баъзе ба аҳди хеш вафо кунанд. Ва ҷуз ғаддорони (нобакорон) кофири неъмат, оёти Моро инкор накунанд.
33. Эй мардум, аз Парвардигоратон битарсед ва аз рӯзе, ки ҳеҷ падаре ҷазои фарзандро ба ӯҳда нагирад ва ҳеҷ фарзанде ҷазои падарро ӯҳдадор нашавад, битарсед. Ваъдаи Худо, албатта, ҳақ аст. Зиндагии дунё фиребатон надиҳад ва низ шайтони фиребкор (васваса мекунад, ки Худо ҳар навъ гуноҳро мебахшад) ба карами Худо фиребатон насозад.
34. Албатта, Худост, ки медонад, ки қиёмат чӣ вақт меояд. ӯст, ки борон меборонад ва аз он чӣ дар шикамҳои занҳои ҳомила аст, огоҳ аст. Ва ҳеҷ кас намедонад, ки фардо чӣ чиз ба даст хоҳад овард ва касе намедонад, ки дар кадом замин хоҳад мурд. ҳаройна, Худо донову огоҳ аст!"
Намози ҷумъа аз муҳимтарин ибодатҳои исломӣ буда, ҳамчун як маросими бузурги ибодати ҷамъии мусалмонон аҳаммияти бисёр болои ибодӣ ва рамзӣ дорад. Он маросимест, ки мусалмонон дар он рӯз бо ҳам дар хонаҳои Худованд ҷамъ омада, дар канори ҳам ба ибодати Парвардгорашон мепардозанд ва ба ваҳдату якпорчагии худ таъкид менамоянд.
Асосу далелҳои шаръии фарз будани намози ҷумъа кадомҳоянд ва шароити барои мусалмонон фарз гаштани он аз чӣ иборат аст? Савобу аҷри иштирок дар ҷумъа дар шариати исломӣ чист ва гуноҳу уқубати тарки он чӣ гуна таъйин гаштааст? Амалҳои зарурӣ дар рӯзи ҷумъа ва одобу қоидаҳои адои намози ҷумъа кадоманд? Ва ниҳоят, бо таваҷҷӯҳ ба ин шароит, меъёри сохтану фаъолияти масҷидҳои ҷомеъ дар шаҳру деҳоти мусалмоннишин, аз ҷумла шаҳру деҳоти Тоҷикистон чӣ гуна аст?
Ин саволҳои асосиест, ки бахши дувуми китоб дар пайи ҷустани ҷавобҳои шаръӣ ба онҳо мебошад. Яъне дар ин бахш кӯшиш мешавад, ки бо такя ба сарчашмаҳои асосии шариати исломӣ таълимоти дини мубини ислом дар ин маврид ба рӯшанӣ баён шавад.
1. Далелҳои фарз будани намози ҷумъа
Дар ҳар замону маконе, ки шароити таъйиннамудаи шариат барои баргузории намози ҷумъа фароҳам оянд, дар он ҷо ба ҷой овардани намози ҷумъа барои мусалмонон ҳатмӣ ва воҷиб мегардад. Фарзияти намози ҷумъа барои мусалмонон ҳам бо насси қотеи Қуръони карим, ҳам бо ҳадисҳои саҳеҳи набавӣ ва ҳам бо иҷмои уламои исломӣ собит шудааст, ки шарҳи мухтасари он чунин аст:
- Далели Қуръонӣ:
Матни оя:
Тарҷума: Эй касоне, ки имон овардаед, чун барои намози рӯзи ҷумъа даъват шавед, ба сӯи зикри Худованд биштобед ва хариду фурӯшро раҳо кунед ва бидонед, ки ин бароятон беҳтар аст.
Дар мавриди шарҳу тафсири ин ояи карима ҳамчунин метавон ба манбаъҳои зерини дигар муроҷиат намуд:
2. Далели фарз будани намози ҷумъа аз суннати набавӣ:
Далели дигари фарз будани намози ҷумъа бар мусалмонон ба таври қатъӣ ва мушаххас рӯшан будани фарзияти он дар суннат ё ҳадисҳои Паёмбари ислом, алайҳиссалом, мебошад. Ҷаноби Паёмбар, алайҳи-с-салоту ва-с-салом, ки худ аввалин баргузоркунанда ва аввалин хатиби намози ҷумъа будаанд, ҳамеша бар фарзияти ин ибодати муҳимми исломӣ таъкид карда, онро барои ҳар инсони болиғ ва дорои шароити зарурӣ то рӯзи қиёмат фарз донистаанд. Ҳадисҳои зерин назари ишонро дар ин бора ба таври возеҳ баён мекунанд:
Ҳадиси 1:
Тарҷума: Ҷобир ибни Абдуллоҳ мегӯяд, ки Расули Худо, алайҳиссалом, бар мо хутба хонда ва фармуданд: … Бидонед, ки Худои таъоло ҳамин лаҳза барои шумо аз ҳамин ҷое, ки ман истодаам, дар ин рӯзи ин моҳи ин сол ҷумъаро то рӯзи қиёмат фарз гардонидааст. Касе, ки аз рӯи таҳқир ё инкор дар ҳаёти ман ё баъди ман ҷумъаро тарк кунад, чӣ дар он кишвар ҳокими одил бошад ва чӣ золим, Худованд парешонию парокандагии ӯро ҷамъ намесозад ва дар кораш баракат намедиҳад. Огоҳ бошед, ки намозу рӯза, ҳаҷҷу закот ва хайру некиҳои ӯ мақбул нест, то вақте, ки (аз тарки намози ҷумъа) бозгашт накунад…
Ҳадиси 2:
Тарҷума: Ибни Умар аз Ҳафса, ҳамсари Паёмбар, алайҳиссалом, овардааст, ки Расули Худо, саллаллоҳу алайҳи ва саллам, фармуданд: Ба намози ҷумъа рафтани ҳар шахси болиғ воҷиб аст.
Ҳадиси 3:
Тарҷума: Абдуллоҳ ибни Амр мегӯяд, ки Паёмбар, алайҳиссалом, фармуданд: Намози ҷумъа барои тамоми касоне, ки садои азонро мешунаванд, воҷиб мешавад.
Ҳадиси 4:
Тарҷума: Саҳобии бузург Ҷобир ибни Абдуллоҳ мегӯяд, ки Паёмбари Худо, алайҳиссалом, фармуданд: Ҳар шахсе, ки ба Худо ва рӯзи охират имон дорад, бар вай барпоии намози ҷумъа дар рӯзи ҷумъа воҷиб мегардад, магар шахси бемор, мусофир, зан, кӯдак ва ғулом. Ва касе, ки ба кори беҳуда ё тиҷорат машғул шуда, намози ҷумъаро тарк намояд, Худованд аз ӯ безор аст…
3.Назари фақеҳони аҳли суннат ба фарз будани намози ҷумъа:
Тавре, ки аз далелҳои зикршуда аз Қуръону суннат маълум гашт, мавзӯи фарз будани намози ҷумъа дар шариати исломӣ масъалаи тираву баҳснок нест ва ҳукми он рӯшан аст. Фақеҳони мӯътабари аҳли суннат фарзияти намози ҷумъаро бо далели қуръонӣ ва ҳадисҳои набавӣ собит намуда, дар ин бора ба назари ягона, яъне иҷмоъ расидаанд. Ба таври мисол, чанд намуна аз фатвоҳои уламои шинохтаи ҳанафиро меорем:
Матн:
Ҳамин тавр, маълум мегардад, ки дар шариати исломӣ намози ҷумъа барои ҳар шахси мусалмон воҷиб буда, ин масъала ҳам бо ояҳои қуръонӣ, ҳам бо ҳадисҳои Паёмбари гиромӣ, алайҳи-с-салоту ва-с-салом, ва ҳам бо иҷмоъу фатвои уламои исломӣ собит гаштааст. Аз ин рӯ, бидуни шакк, шахсе, ки бо фароҳам омадани шароити муайяншуда ба намози ҷумъа наравад, дар ҳақиқат тарки воҷиби шаръӣ намуда, даъвати ошкору мустақими Худовандро радд кардааст.
2. Шартҳои асосии фарз гаштани намози ҷумъа
Тавре ки гуфта шуд, барои воҷиб шудани намози ҷумъа бар мусалмонон шариати исломӣ шартҳои мушаххасеро таъйин кардааст. Баъзе аз ин шартҳо ба вазъи ҷисмию рӯҳию ҳуқуқии фарди намозгузор ва баъзеи дигар ба муҳиту вазъият ва макону замон марбутанд. Пас, ҳар мусалмоне, ки дорои шартҳои воҷиб шудани намози ҷумъа буда, бо вуҷуди ин, дар ҷумъа иштирок намекунад, тарки воҷиб карда, ошкоро бар хилофи фармудаи Худои Бузург ва Пайғамбар, саллаллоҳу алайҳи ва саллам, амал менамояд.
Мувофиқи мазҳаби ҳанафӣ, аз миёни талаботи шаръӣ барои баргузории намози ҷумъа, шартҳои зерин аҳаммияти аввалиндараҷа доранд:
Масъалаи вақти баргузории ҷумъа далели рӯшану устувор дошта, аз тариқи ҳадиси саҳеҳи набавӣ муқаррар ва собит шудааст. Мувофиқи ҳадиси набавӣ вақти намози ҷумъа ҳангоми гаштан ё завол кардани офтоб, яъне ҳангоми намози пешин аст:
Матни ҳадис:
Тарҷума: Анас ибни Молик мегӯяд, ки Паёмбар, алайҳиссалом, намози ҷумъаро ҳангоме, ки офтоб завол мекард, мехонданд.
Аз ин рӯ, дар матнҳои фиқҳӣ ва китобҳои фатвоҳои ҳанафӣ дар ин масъала асосан назари яксон омадааст, ки ба таври мисол ду маврид аз онҳоро меорем:
Имом Шамсуддини Сарахсӣ яке аз шартҳои барпо кардани намози ҷумъаро шинохтани вақт дониста мегӯяд:
Тарҷума: Ва вақт низ аз шартҳои намози ҷумъа аст, яъне вақти пешин, бинобар ин ривоят, ки Паёмбари Худо, алайҳиссалом, вақте ки Мусъаб ибни Умайр(р)-ро пеш аз ҳиҷрат ба Мадина фиристод, гуфт: Вақте ки офтоб гашт бо мардум ҷумъаро гузор…
Ҳамин тавр, дар мазҳаби ҳанафӣ вақти баргузории намози ҷумъа вақти завол ё гаштани офтоб буда, ба вақти намози пешин дар рӯзи ҷумъа рост меояд.
ТАҲОРАТ
Ислом динимизнинг устуни ҳисобланган намозни адо этмоқ учун, албатта таҳоратли бўлиш шартдир.
ТАҲОРАТ ОЛИШ ТАРТИБИ
1. Аввало, таҳорат олишга ният қилиниб, "Аъузу биллаҳи минаш-шайтонир рожийм. Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм", дейилади.
2. Қўллар бандигача уч марта ювилади. Бармоқда узук бўлса, қимирлатиб остига сув юритилади.
3. Ўнг қўлда сув олиниб, оғиз уч марта ғар-ғара қилиб чайилади ва мисвок қилинади.
4. Бурунга ўнг қўл билан уч марта сув тортилиб, чап қўл билан қоқиб тозаланади.
5. Юз ҳам уч марта ювилади.
6. Аввал ўнг қўл тирсаклар билан қўшиб ишқалаб ювилади.
7. Сўнгра чап қўл ҳам тирсаклар билан қўшиб ишқалаб ювилади.
8. Ҳовучга сув олиб, тўкиб ташлаб, ҳўли билан бошнинг ҳамма қисмига масҳ тортилади.
9. Кўрсаткич бармоқ билан қулоқларнинг ичи, бош бармоқлар билан эса қулоқ орқаси масҳ қилинади.
10. Иккала кафтнинг орқаси билан бўйин масҳ қилинади.
11. Чап қўл билан ўнг оёқни ошиқ (тўпиқ) билан қўшиб ва бармоқлар орасини (ишқалаб) уч марта ювилади.
12. Чап оёқ ҳам шу тарзда уч марта ювилади.
Тирноқларга сурилган лак, теридаги ҳар хил бўёқлар кетказилмасдан олинган таҳорат саҳиҳ (ҳақиқий) ҳисобланмайди.
Таҳорат олаётганда гапирмаслик, эҳтиёждан ортиқ сув ишлатмаслик, уст-бошга сув сачратмаслик керак.
ТАҲОРАТНИ БУЗАДИГАН ҲОЛЛАР
1. Баданнинг бирор жойидан қон ёхуд йиринг чиқиб оқиши
2. Оғиз тўлиб қусиш
3. Кичик ё катта ҳожат
4. Ел чиқиши
5. Милк қонаб, тупурганда тупук ранги қизил бўлиши
6. Хушдан кетиш
7. Намоз ўқиётиб, ёнидаги одам эшитадиган даражада кулиш.
АЗОН АЙТИШ
Аллоҳу акбар! Аллоҳу акбар!
Аллоҳу акбар! Аллоҳу акбар!
Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ!
Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ!
Ашаду анна Муҳуммадар расулуллоҳ!
Ашаду анна Муҳуммадар расулуллоҳ!
Ҳайя ъалас-солаҳ!
Ҳайя ъалас-солаҳ!
Ҳайя ъалал фалаҳ!
Ҳайя ъалал фалаҳ!*
Аллоҳу акбар!
Аллоҳу акбар!
Ла илаҳа иллаллоҳ.
Аллоҳума робба ҳазиҳид-даъватит-таммаҳ. Вас-солатил қоимаҳ, ати Муҳаммаданил васийлата вал фазийлаҳ. Ваддорожатал ъалиятар рофиъа. Вабъас-ҳу мақомам маҳмуданиллазий ваъадтаҳ. Варзуқна шафа-ъатаҳу явмал қийамаҳ. Иннака ла тухлифул миъад!
НАМОЗ ЎҚИШ ТАРТИБИ
Бир кунда беш вақт (бомдод, пешин, аср, шом ва хуфтон) намоз ўқиш ҳар бир мусулмонга фарздир.
БОМДОД НАМОЗИ
Бомдод намози икки ракат суннат, икки ракат фарз - жами тўрт ракатдан иборат.
Бомдод намозининг икки ракат суннати қуйидагича ўқилади.
1. "Аллоҳ ризолиги учун қибла томонга юзланиб, бугунги бомдод намозининг икки ракат суннатини ўқишга ният қилдим", деб қўнгилдан ўтказилади.
2. "Аллоу акбар", деб ифтитоҳ такбири айтилади. Бу такбирда эркаклар қўллар кафтини қиблага қаратиб, бош бармоқларининг учини қулоқларининг юмшоқ жойига текказишади. Аёллар қўлларини елка баробарида кўтарадилар.
3. Қўллар боғланади. Эркаклар ўнг қўл кафтини чап қўл устига қўйишади. Ўнг қўлнинг бош ва кичик бармоқлари билан чап қўл билагини ушлашади. Аёллар ўнг қўлни чап қўл устига тутиб, қўлларини кўкракка қўядилар. Бу ҳол "қиём" дейилади. Қиёмда (тик турган ҳолда) сажда қилинадиган жойга қараб, навбати билан қуйидагилар ўқилади:
САНО ДУОСИ
Субҳанакаллоуҳумма ва биҳамдика ва табаро-касмука ва тааъла жаддука ва ла илаҳа ғойрук.
ФОТИҲА СУРАСИ
Аъузу биллаҳи минаш шайтонир рожийм. Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Алҳамдулиллаҳи роббил ъаламийн. Ар-роҳманир роҳийм. Малики явмиддин. Иййака наъбуду ва иййака настаъийн. Иҳдинас сиротал мустақим. Сиротоллазийна анъамта ъалайҳим ғойрил мағзуби ълайҳим валлаззоллийн.
КАВСАР СУРАСИ
Инна аътойнакал-кавсар. Фасолли лироббика ванҳар. Инна шаниаъка ҳувал абтар.
ИХЛОС СУРАСИ
Қул ҳуваллоҳу аҳад. Аллаҳус сомад. Лам ялид ва лам юлад ва лам якуллаҳу куфуван аҳад.
ФАЛАҚ СУРАСИ
Қул аъузу бироббил фалақ. Мин шарри ма холақ. Ва мин шарри ғосиқин иза вақоб. Ва мин шаррин-наф-фассати фил ъуқод. Ва мин шарри ҳасидин иза ҳасад.
АН-НОС СУРАСИ
Қул аъузу бирробин-нас. Маликин-нас, илаҳин-нас. Мин шаррил васвасил хоннас. Аллазий васвису фий судурин-нас. Минал жаннати ван-нас.
4. Зам сура тугагач, "Аллоҳу акбар", деб руку қилинади. Эркаклар тирсаклари ва тиззаларини букмасдан, бармоқларини очган ҳолда, тиззаларини маҳкам чангаллаб эгиладилар (90 градус ҳолатда). Аёллар эркакларга нисбатан озроқ эгиладилар (яъни эркаклардек 90 градусгача эгилишмайди). Рукуда уч марта "Субҳана роббиял азийм" (маъноси: Эй буюк Роббим, Сен барча нуқсуонлардан поксан), дейилади.
5. Рукудан "Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ" (Аллоҳ Уни ҳамд этганларни эшитгувчидир), деб қад кўтарилади, бу ҳолат "қавма" дейилади. Қавма ҳолида "Роббана лакал ҳамд" (Эй Роббимиз, ҳар турли ҳамд-санолар ёлғиз Сенгадир), дейилади.
6. "Аллоҳу акбар", деб аввал тиззалар, кейин қўллар, сўнг пешона ва бурун ерга текказилиб, сажда қилинади. Сажда қилинаётганда оёқ панжалари қиблага қаратилади, эркакларнинг тирсаклари ерга тегмайди. Аёллар тирсакларини ерга қўядилар. Саждада уч марта: "Субҳана роббиял аъла" (Эй улуғ Роббим, Сен бутун нуқсонлардан поксан), дейилади.
7. "Аллоҳу акбар", деб саждадан бош кўтарилади ва тиз чўккан ҳолда бироз ўтирилади, бу ҳолат "жалса" дейилади. Жалсада қўллар, бармоқлар ўз ҳолича тутилиб, сонга қўйилади. Бармоқ учлари тизза билан тенг бўлиши лозим.
Эркаклар чап оёқлари устига ўтирадилар. Ўнг оёқ панжалари қиблага қаратилади. Аёллар оёқларини ўнг тарафдан чиқариб ўтирадилар.
8. "Аллоҳу акбар", деб иккинчи марта сажда қилинади. Саждада уч марта "Субҳана роббиял аъла", дейилади. Шу билан биринчи ракат тугайди.
9. "Аллоҳу акбар", деб қиёмга (тикка) турилади.
10. Қиёмда "Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм"дан бошлаб, Фотиҳа сураси, орқасидан бир зам сура ўқилади.
11. "Аллоҳу акбар", деб руку қилинади. Рукуда уч марта "Субҳана роббиял азийм", дейилади.
12. "Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ", деб тик турилади, кетидан "Роббана лакал ҳамд", дейилади.
13. "Аллоҳу акбар", деб саждага борилади. Саждада уч марта "Субҳана роббиял аъла", дейилади.
14. "Аллоҳу акбар", деб саждадан бош кўтарилади ва бироз ўтирилади.
15. "Аллоҳу акбар", деб иккинчи бор сажда қилинади. Саждада уч марта "Субҳана роббиял аъла", дейилади.
16. "Аллоҳу акбар", деб деб саждадан бош кўтарилиб қаъдада ўтирилади ва қуйидагилар ўқилади:
Аттаҳийяту лиллаҳи вас-солавату ваттоййибат. Ассаламу ъалайка айюҳан-набийю ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ. Ассалому ъалайна ва ъала ибадилла-ҳис-солиҳийн. Ашҳаду алла илаҳа иллалоҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва росулуҳ.
Аллоҳумма солли ъала Муҳаммадив-ва ъала Муҳаммад. Кама соллайта ъала Иброҳима ва ъала али Иброҳим. Иннака ҳамидум-мажид.
Аллоҳумма барик ъала Муҳаммадив-ва ъала али Муҳаммад. Кама барокта ъала Иброҳим ва ъала али Иброҳим. Иннака ҳамидум-мажид.
Роббана атина фид-дунйа ҳасанатав-ва фил ахироти ҳасанатав-ва қина азабан-нар.
17. Аввал ўнг, кейин чап елкага: "Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳ", деб салом бериб намоздан чиқилади.
Шу билан бомдод намозининг икки ракат суннати тугайди.
Бомдод намозининг икки ракат фарзи ҳам худди шу тартибда ўқилади. Фарқи - аввало, эркаклар ниятидан олдин (бошқа фарз намозлар олдидан ҳам) қуйидаги иқомат такбирини айтишади:
Аллоҳу акбар! Аллоҳу акбар!
Аллоҳу акбар! Аллоҳу акбар!
Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ!
Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ!
Ашаду анна Муҳуммадар расулуллоҳ!
Ашаду анна Муҳуммадар расулуллоҳ!
Ҳайя ъалас-солаҳ!
Ҳайя ъалас-солаҳ!
Ҳайя ъалал фалаҳ!
Ҳайя ъалал фалаҳ!
Қод қоматис-солаҳ, қод қоматис-солаҳ.
Аллоҳу акбар!
Аллоҳу акбар!
Ла илаҳа иллаллоҳ.
Иқомат такбирининг лафзлари азонникига ўхшайди, фарқи - буниси тез айтилади.
Бомдод намозининг фарзига қуйидагича ният қилинади: "Аллоҳ розилиги учун бомдод намозининг икки ракат фарзини ўз вақтида ўқишни ният қилдим".
Қолган қисми суннат билан бир хил давом этаверади.
ПЕШИН НАМОЗИ
Пешин намози тўрт ракат суннат, тўрт ракат фарз ва икки ракат суннатдан иборат.
Тўрт ракат суннат қуйидагича ўқилади:
1. Ният қилинади
2. Ифтитоҳ такбири айтилади
3. Сано дуоси ўқилади
4. Фотиҳа сураси. Кейин бирорта зам сура
5. Руку
6. Сажда
7. "Аллоҳу акбар" деб туриб, яна Фотиҳа сураси, зам сура
8. Руку
9. Сажда
10. Ўтириб "Аттаҳиййат" ўқилади
11. "Аллоҳу акбар" деб яна туриб, Фотиҳа сураси ва зам сура
12. Руку
13. Сажда
14. "Аллоҳу акбар" деб тўртинчи ракатга турилади. Яна Фотиҳа сураси ва зам сура
15. Руку
16. Сажда
17. Ўтириб "Аттаҳиййат", "Саловот", "Роббана" дуолари ўқилади.
18. Салом бериб намоздан чиқилади.
Пешин намозининг фарзи ҳам айни шу тартибда ўқилади. Фақатгина ният қилинганида "Аллоҳ розилиги учун пешин намозининг тўрт ракат фарзини ўқишга ният қилдим", дейилади. Бундан ташқари, фарзда учинчи ва тўртинчи ракатларда "Фотиҳа" сурасидан кейин зам сура қўшилмайди.
Пешин намозининг икки ракати суннати бомдод намозининг суннати каби ўқилади.
АСР НАМОЗИ
Аср намози тўрт ракат фарздан иборат. Бу намоз билан пешин намози фарзининг ўқилиши бир хил. Ниятида "Аллоҳ розилиги учун аср намозининг тўрт ракат фарзини ўқишга ният қилдим" дейилса бўлди.
ШОМ НАМОЗИ
Шом намози уч ракат фарз ва икки ракат суннатдан иборат. Уч ракат фарзнинг ўқилиши:
1. Ният
2. Ифтитоҳ такбири
3. Сано
4. Фотиҳа, зам сура
5. Руку
6. Сажда
7. Туриб Фотиҳа, зам сура
8. Руку
9. Сажда
10. Ўтириб "Аттаҳиййат", "Саловот", "Роббана" дуолари
11. Салом.
Шом намозининг икки ракат суннати бомдод намозининг икки ракат суннати каби ўқилади.
ХУФТОН НАМОЗИ
Хуфтон намози тўрт ракат фарз ва икки ракат суннатдан иборат.
Хуфтон намозининг тўрт ракат фарзи пешин намозининг фарзи каби ўқилади, фақат ниятида фарқ бўлади. Хуфтоннинг икки ракат суннати ҳам юқорида ўрганганимиз бобдод ва шом намозларининг икки ракат суннатлари каби бир хил тартибда ўқилади.
ВИТР НАМОЗИ
Витр намози уч ракатли бўлиб, вожиб ибодат ҳисобланади. Фарздан қуйироқ, суннатдан улуғ туради. Ўқилиши шарт! Бирор сабаб ила вақтида ўқилмай қолса, қазоси ўқилади. Витр намози хуфтон намозидан кейин ўқилади.
Қуйидаги тартибда адо этилади:
1. Ният
2. Ифтитоҳ такбири
3. Сано
4. Фотиҳа, зам сура
5. Руку
6. Сажда
7. Иккинчи ракатга туриб, "Фотиҳа", зам сура
8. Руку
9. Сажда
10. Ўтириб, "Аттаҳиййат" дуоси
11. Учинчи ракатга туриб, "Фотиҳа", зам сура
12. Зам сурадан кейин ўша тик турган ҳолда "Аллоҳу акбар", деб қулоқ қоқилади
13. Қўл қовуштирилиб, Қунут дуоси ўқилади.
ҚУНУТ ДУОСИ
Аллоҳумма инна настаъинука ва настағфирук. Вануъмину бика ва натаваккалу ъалайка ва нусний ъалайкал хойр. Куллаҳу нашкурука ва ла накфурук. Ва нахлаъу ва натруку май-яфжурук. Аллоҳумма иййака наъбуду ва лака нусоллий ва насжуду ва илайка насъа ва наҳфиду наржу роҳматак(а). Ва нахша ъазабака инна ъазабака бил куффари мулҳиқ.
14. Руку
15. Сажда
16. Ўтириб, "Аттаҳиййат", "Саловот", "Роббана" дуолари
17. Салом.
Читайте также: