Лейшманиоз ауруын тудыратын ?арапайым

Лейшманиоз ауруы

Лейшманиоздар — Zeishmania туындастың қарапайымдармен шақырылатын, трансмиссивті жолмен тарайтын, висцеральды және терілік клиникалық түрлерінде өтетін зоонозды тропикалық паразитарлы инфекция.

Лейшманиоздар — Азия, Африка, Латын Америка және Оңтүстік Европаның тропикалық аймақтарында кең тараған ауру.

Бұрынғы Кеғес одағы мемлекет елдері ішінде лейшманиоз Туркмения, Таджикстан, Өзбекстан, Қазақстанның Оңтүстік аймақтарында және грузия мен Арменияда тіркелген. Сырқат көбінесе бірен-саран оқиғалар түрінде кездеседі.

Ұзақ инкубациялық мерзіміне байланысты лейшманиозды жан-жақтан енгізу мүмкіншілігі жоғары болуына мәселенің маңыздылығы байланысты.

Лейшманиоздардың таратушылары – маскиттер, табиғи резервуарлары — әр түрлі жануарлар, кейбір түрлерінде – адам.

Лейшманиоздар: висцеральды және терілік түрлеріне бөлінеді.

орта азиялық және ортатеңіздік лейшманиозы
индиялық, қытай және африкандық лейшманиоз
американдық висцеральды лейшманиоз

зоонозды ауылдық жедел некрозданатын лейшманиоз
антропонозды, қалалық, кеш некрозданатын лейшманиоз
американдық терілік лейшманиоз (эспундия)

Қоздырғышын 1898ж. П.Ф.Боровский (Ташкент) деген ғалым айқын суреттеп, Zeishman деген дәрігер 1900 жылы бөліндірген. 1903 жылы басқа дәрігер Donovan (Индия) дербес түрінде қоздырғышты аурудың көкбауырынан алынған биопсиялық препараттында тапқан. Сол себептен қоздырғышқа Zeishmania donovani деген ат берілген. Одан кейін лейшманийлардың басқа түрлеріде зерттеліп анықталған.

Орта Азияда лейшманиоздың оқиғасы бірінші рет 1909 жылы диагностикаланған.

1930 орыс ғалымы И.А.Кассирский лейшманиоздың диагностиксына-стернальды пункциясын паразитологиялық зерттеуін ұсынған. Содан бері кең қолданылатын әдіс.

Таралуы: Висцеральды лейшманиоз Азия, Африка, Европа, Американың тропикалық және субтропикалық аймақтарында таралады.

Таралуына байланысты клиникалық түрлері аталған:

индиялық (кала-азар)
орта азиялық
орта теңіздік
қытайдың висцеральды лейшманиозы
шығыс африкалық т.б.

Этиологиясы: Лейшманийлар-қарапайымдар қатарына кіреді, клетка ішінде тіршілік етеді. Лейшманийлардың ұзындығы 2-5 мкм, кеңділігі 1-3 мкм, овальды, домалақ немесе алмұрт-тәрізді түрінде анықталады. Құрамында 2 ядросы бар:

Көбеюі-ұзынан бөліну арқылы.

Лейшманийлардың 2 түрі белгілі:

талшықты немесе лептомонадты
талшықсыз немесе тінді (лейшманиальды)

Талшықты (лептомонадты) түрлері-москиттерде, талшықсыз (лейшманиальды)-адам және жануарлар организмдерінде тіршілік етеді. Лейшманийлардың көп түрлері бар, бірақ олардың морфологиялық құрамдары бірдей, айырмашылықтары-патогенетикалық әсерінде.

Эпидемиологиясы : Орта азиялық және ортатеңіздік лейшманиозда аурудың көзі жануарлар (иттер, шакалдар, түлкілер т.б.). Индиялық лейшманиозда (кала-азарда)-адам. Таратушылары-москиттер. Жер бетінде осы тұқымдас москиттердің 600 түрі белгілі. Орта Азияда -22 түрі. Ауру көзін шаққан кезде москиттер инфекцияланады, 7-ші күнінде — өздері лейшманийларды тарататын мүмкіншілігіне жетеді.

Индиялық лейшманиозбен (кала-азармен) көбінесе – балалар.

Сырқат көбінесе бірен-саран оқиғалар немесе эпидемия түрінде (индиялық түрі) тарайды. Аурудан кейін иммунитет қалыптасады, бірақта типті болады. Тиімді әсер беретін вакцина әлі күнге дейін жоқ.

Патогенезі: Лейшманиоз-макрофагальды инфекция. Москит шаққан жеріне сілекеймен лейшманийлардың лептомонадты (талшықты) түрлерін жібереді. Олар клетка ішінде тіршілік ететін паразиттер болғандықтан-моноцитарлы-макрофагальды жүйе клеткаларына қалыптасады. Одан кейін адамның қорғаныс күштеріне байланысты-немесе жойылады, немесе талшықсыз (лешманиальды) түрлеріне өтіп, көбейіп-біріншілік аффект түрінде қабыну туғызады. Кейде процесс осымен аяқталады. Басқаларында біріншілік ошақтан лейшманийлар қан және лимфа тамырлары арқылы ішкі ағзаларға тарап-процессті генерализдендіреді.

Біріншілік аффект қалыптасудан процесстің генерализациясына дейін 4-7 аптадан 5-7 ай өтеді.

Генерализденген жағдайда лейшманийлар бауыр, көк бауыр, сүйек, клеткаларында орналасады.

Нәтижесінде айқын гепатоспленомегалия, ауыр гипергамма, глобуменемия, прогрессивті лимфоцитарлы лейкопения және анемия клиникалық көріністерінде алға шығады.

Патанатомиясы: эндотелиальды клеткалардың жоғары пролиферациясына байланысты-көк бауыр пульпасының атрофиясы, бауырда айқын мезенхимальды қабыну реакциялар туады. Лимфа түйіндерінде – туынды орталықтары ретикуло-эндотелиальды клеткалармен басылып қалады.

Сүйек маңайында лейко және эритопоэз функциялары тежеледі.

Клиникасы: инкубациялық мерзім бірнеше күннен бірнеше жылға дейін созылуы мүмкін. Балаларда -3 айдан 1 жылға дейін, үлкендерде -3 жылға дейін. Біріншілік аффект ортаазиялық, ортатеңіздік лейшманиозға тән. Балаларда көбінесе беттерінде орналасқан 1-3 папула шығады. Индиялық лейшманиозда (кала-азалда) – екіншілік лейшманиоздар (депигментациялық папулалар) тән. Олар аурудың соңында қалыптасады. Құрамында лейшманийлар сақталынады. Сырқат келесі кезеңдерімен өтетін: инкубациялық, продромальды, бастапқы, өршу, соңғы.

Генерализацияның продромальды кезеңінде балаларда-селқостық, тәбетінің төмендеуі, әлсіздік, үлкендерде-әлсіздік, шаршағыштық болуына тиісті. Бұл кезеңде қанның жалпы анализінде-аздаған лейкоцитоз, эозинопения, лимфомоноцитозды анықтауға болады.

Одан кейін жағдайы төмендеп, кішкентай балаларда-дене қызуы жедел түрінде жоғарлап, 38-39С-ға дейін жетеді, интоксикация белгілері үдей түседі, бауыры мен көк бауыры үлкейеді. Көбінде қосымша аурулар қосылып жағдайларын төмендетеді. Ересек балалармен үлкендерде клиникалық белгілері біртіндеп көрініп, дене қызуының баяу түрінде жоғарлауымен, гепатоспленомегалиямен шамалы лекопениямен және анемиямен өтеді.

Лейшманиоз кезіндегі терідегі өзгерістер

Өршу кезеңінде-сырқаттың характерлы белгілері айқын көрінеді. Обьективті көріністері:

тері мен шырыш қабаттарының бозаруы (ортаазиялық, ортатеңіздік түрінде)
қараюы (индиялық түрінде)
айқын қызба
айқын гепатоспленомегалия
лимфаденит
дене салмағының азаюы
лейкопения
анемия
трамбоцитопения
этж-ның жоғарлауы
гипергаммаглобулинемия

Қызба ұзақ түрінде апирексия кезеңдерімен кезектесіп өтеді. Гепатоспленомегалия – көбінесе көк бауырдың қатты ұлғаюымен көрінеді, жоғарғы шекарасы УІІ-УІ қабырғаға дейін көтеріледі, төменгісі кіндіктен төмен түседі. Консистенциясы тығыз болып, біраз ауырсынады (капсуланың созылуына байланысты). Кішкентай балаларда және кейбір үлкендерде-бауырдың да көлемі кең жайылуда болады. Ұзақ процесс кезінде-фиброзбен аяқталады.

Тері қабаттарының түсі өзгеруі (индиялық түрінде-қарайып, басқаларында бозаруы) бүйрек үстіндегі бездердің зақымдалуына байланысты. Жүрек-тамыр жүйесі де зақымдалады-көбінесе миокардиодистрофия белгілерімен көрінеді. Қанның жалпы анамнезінде айқын өзгерістер сырқаттың басынан анықталады:

лейкопения, анемия, тромбоцитопения, анэозинофилия, лимфомоноцитоз, ЭТЖ-ның 50-80 мм/сағ-на дейін жоғарлауы. Клиникалық көріністер баланың жасына байланысты, неғұрлым кішкентай болса, сырқаттың ауырлығы жоғары болады.

Сырқаттың өту бағыты: жедел өтетін және баяу өтетін түрлеріне бөлінеді.

Жедел өтетін түрінде (1/3 ауруларда кездеседі) кішкентай балаларда сырқаттың ұзақтығы 4-8 аптадан 3-6 айға дейін; ересек балалармен үлкендерде 1-2 жылға дейін. Гепатоспленомегалия-шамалы түрінде қалыптасады. Баяу дамитын түрі 8-12 айдан 2-3 жылға дейін өтеді. Айқын гепатоспленомегалиямен өтеді.

Индиялық (кала-азар) түрінде аурудан кейін екіншілік лейшманиоздар қалыптасуы мүмкін. Науқас-аурудың көзі болады. Емделмеген жағдайда лейшманиоз 90/100%, басқа висцеральды лейшманиоздар 0,5-1%. Висцеральды лейшманиозды иммунды жүйесінің паразитарлы ауруы деп есептеуге болады-екіншілік иммунды жетіспеушілік айқын болып, екіншілік инфекциялар жиі қосылады.

Диагностикасы:

клиникалық белгілері
эпидемиологиялық мәліметтер
лабораторлы

Лабораторлы: қанның жалпы анализдегі жоғары аталған өзгерістер.

белокты фракциялардың зерттеуі
спецификалық зерттеу-параретологиялық
а)сүйек-майының стермальды пункциясы- (97-98%-оң нәтиже береді)
б)көк бауырдың пунктаты (98-99%) бірақта қауіптілігі жоғары-қан кетуден науқас өліп кетуі мүмкін
в)лимфа түйіндерінің пунктаты (60/70%)
г)біріншілік аффектен (5/10%)
д)екіншілік лейшманиоздардан
ж)қаннан-тек қана индиялық (кала-азар) түрінде табылады

Серологиялық реакциялар-спецификалық емес.

Салыстармалы диагностикасы: кезеңіне байланысты жүргізіледі. бірақта көбінесе безгектпен салыстырады. Кейде осы екі ауру бірге жүргізіледі. Қан ауруларымен де жиі шатыстырылады.

Емі: 1910 жылға дейін емі болған жоқ. Ауырғандар өлетін. Қазіргі күнге дейін емдеуі сурьма препараттарымен жүргізіледі.

солюсурьлин, сурьмин
солюстибозан (ФГГ)
пентостам (Англия)
глюконтин (Франция)

Емдеу курсы 6-12 инфекция болады. Емнің тиімділігі-контральды бактериологиялық тексерумен анықталады.

Алдын алу:

дезинсекциялық шаралар
ветеринарлы шаралар
ауруларды айқын толық түрінде емдеу
спецификалық профилактика жоқ

Жазған: Молдаханов Еркебулан

Достарыңмен әлеуметтік желіде бөліс

Сайт бойынша іздеу

Ең үздік материалдар

субтропикада және тропиках жиі кездестіруге болады ауру лейшманиоз. Ауруды жазады беріледі адамға масалардың шағуы арқылы. Аурудың қоздырғышы - қарапайым руынан Лейшманий. Тіркелген бұл патология 88 елдерде, оның ішінде 72 болып табылады дамушы.

Қысқаша сипаттамасы

өмір Сүреді және дамиды лейшмании адам организмінде немесе әр түрлі жануарлар. Жиі оларды табу у түлкі, шакалов, иттер, кейбір кеміргіштер. Бүгінгі күнге дейін ақпарат жоқ кезеңі туралы заразности жануарлар мен адам. Белгілі бір ғана. Егер теріге немесе қан бар бұл паразит, онда иесі жұқтыру көзі болып табылады.

Өте қауіпті поселяющиеся организмде лейшмании. Олар өмір сүреді көк бауырда, бауырда. Кейде паразиттер орналасады сүйек миында. Жоғарыда айтылғандай, мұндай ауру ғана емес, адами кеселі. Жиі анықталса лейшманиоз у иттер, үй кеміргіштер.

Тарихи анықтама

Лейшманиоз табылып, П. Ф. Боровским 1898 жылы. Тапқаннан кейін паразиттердің мазках пендинской жарасы, дәрігер алғаш рет оларды сипатталған. Сондықтан деп те атайды ауруды жазады лейшманиоз аурулары "Бурабай". Едәуір кейінірек қоздырғышы болады жатқызылуы арнайы құрылған түрі лейшманий. Ал жұғу патология орнатылды тек 1921 жылы.

бүгінгі күні, ауру лейшманиоз - өте сирек кездесетін ауруды жазады, олар жұқтырып алуға болады тек елдерінде тропиктердің, субтропиков.

Бұл білдіреді паразит?

кең таралған ауру болып табылады лейшманиоз тері. Қоздырғышы недуга « лейшмания. Электр көзбен көрінетін қарастыру паразита мүмкін емес. Оның мөлшері микроскопически аз. Ұзындығы лейшмании - шамамен 3 мкм. Паразит бар шарообразную немесе сопақша нысанда болады, ортасында оның ядросы орналасады. Алдыңғы бөлігі лейшмании құрамында талшығы бар, артқы білдіреді блефаропласт.

Экология қазіргі заманғы өмір бізді үнемі қолдап, өз ағзасы. Жетіспеушілігі кезінде дәрумендерді, минералдарды және басқа да заттарды қажеттілігі оларды толықтыру.соның бірі-кальций. Деп айтуға болады, ол алады жетекші позиция құрамында адам ағзасыны.

Кейде солай жүреді", - деп атап затянувшихся мерекелер адамға қажет тез оралу трезвому жағдай талап ететін саналы әрекеттер, мысалы, бұл азамат. Қалай тез протрезветь және құтылу күйік исінен оқыңыз, осы мақалада. Үміттенеміз, ол сіз үшін пайдалы! Н.

Бұл эндокриндік ауру кеңінен таралған әлемде. Халқының шамамен 10% дамыған елдер зардап шегеді оларға. Саны ауыратын үнемі өсуде. Медицина ие препараттармен, олар продляют өмір, ауру және оны неғұрлым мағыналы. Алайда, қант диабеті, пайда болу себепт.

Қоректенеді паразит ішіндегісімен жасушалары, жануарлар, адам. Көбейеді қарапайым бөлу арқылы. Алдыңғы бөлігінде болмай қалған талшығы бар. Осылай басталады процесс көбею нәтижесінде жүреді жұқтыру, ағзаның.

таралу Жолдары

Кедергілерге оңай беріледі. Схемасы жеткілікті қарапайым. Жәндіктер, укусив жұқтырған адам немесе жануар ауыстырады паразиттердің сау ағзаға әсері. Арада біраз уақыт өткен соң пациентте диагностикаланады ауруы лейшманиоз.

, ауруларды Қоздырғыштардың белгілі бірнеше ондаған түрлері. Жиырмаға жуық олардан қауіп төндіретін адам өмірі. Олар жиі тудырады лейшманиоз тері. Қиындатады емдеу недуга факт, бұл паразиттер мүлдем сезімтал бактерияға қарсы терапия.

Тасушылар аурулары болып табылады москиты. Кене шаққаннан кейін жұқтырған адам жәндіктер жұқтырады. Және бір апта өткен соң, қазірдің өзінде білдіреді көзі ауырған. Бұл қансорғыш жәндіктер заражают пациенттің нақ тері нысанымен недуга. Адам ағзасы мүмкін антиденелер. Бір рет переболевший осындай түрімен науқас ие тұрақты иммунитеті бар-ғалымдар аурулары.

Кезінде кожном лейшманиозе ауруды жазады қабілетті берілуі ғана емес, қан арқылы москиту. Жәндік мүмкін жұқтырып язвенным бөлінді бар.

Жіктеу патология

Бөлініп, үш аурудың түрі:

Лейшманиоз тері. Кедергілерге көрінеді кең ошақтары изъявленных папул.
Лейшманиоз тері-слизистый. бұл аурудың тән жарасы арналған шырышты ауыз қуысы, тамақ, мұрын.
Лейшманиоз висцеральный. Мұндай формасы диагностикаланады, егер лейшмания түседі лимфа ыдыстар. Тогымен сұйықтықтың ол разносится бойынша көмектеседі. Ішкі органдары зақымданады. Бұл, негізінен көкбауыр, өкпе, жүрек, бауыр. Бұл нысан бар қабілетін қалыптастыру кейіннен иммунитетті патология.

Айқын көрсетеді ауруы лейшманиоз фото, орналасқан төмен. Онда ұсынылған терілік формасы недуга.

Ортақ патологияны қарамастан, кім болды резервуары және инфекция көзі. Осылайша, лейшманиоз тері және висцеральный мүмкін екі формалары:

антропонозный - көзі недуга болып табылады адам;
зоонозный - қоздырғышы аурудың ауысады жануарлар.

Симптомдары висцеральды нысандары

Сипаттайды осы нысанды ұзақ инкубациялық кезең. Сәттен бастап жұқтыру көріністері алғашқы белгілері недуга өтуі мүмкін 20 күннен бастап 5 ай. Біртіндеп дамиды висцеральный лейшманиоз. Симптомдары кезеңдерінде мынадай:

өзіне тән жалпы әлсіздік;
терінің бозаруы;
тәбеттің төмендеуі дейін толық болмаған;
өлшемдері көкбауыр аздап ұлғайған;
апатия байқалады;
дене температурасы көтеріледі (ең жоғарғы көрсеткіш болып табылады 38).

аурудың Үдеуі сипатталады қосылуына жаңа белгілері. Непредпринятые талпыныстары емдеу қиындатады лейшманиоз. Белгілері адам қосылады мынадай:

Айтарлықтай өсті температура (дейін жетеді белгілер 40). Мұндай белгісі бар волнообразным сипаты. Пациентте чередуется гипертермия қалыпты көрсеткіштері.
Жөтел. Мұндай симптом пайда болады зақымданғанда тыныс алу аппараты.
кеңейтілген лимфа түйіндері. Анықталады қараған кезде. Ұлғаюы байқалады жанында зақымданған.
Ауырсыну, бауыр, көкбауыр кезінде пальпация.Атап өтіледі айтарлықтай өсуі.

Егер күресті бастауға патологиясы бар жалғастыруда прогреске лейшманиоз. Емдеу айтарлықтай күрделене түседі. Науқастың жағдайы жалғастыруда нашарлауы:

сарқылуы пациенттің;
көкбауыр иеленеді үлкен мөлшері;
тері беті құрғақ, өте бозарған;
жиі бас айналуы;
пайда болады ісік да аяқта;
учащаются ортаңғы қысқарту;
көлемі артады іш (құрсақ қуысында сұйықтық жиналады);
пайда диарея;
бұзылады потенциал.

Соңғы сатысы сипатталады төмендетілген тонусом бұлшық туындауына байланысты ісіну бүкіл денеге бледными кодными покровами. Нәтижесінде науқас қаза табады.

Кейде диагностикаланады созылмалы патология. Белгілері недуга жоқ. Мұндай клиникасы байқалады, егер берген лейшманиями ішкі органдардың ең аз.

Белгілері тері патологиясы

Бұл нысан жиі тіркеледі Сауд арабиясы, Ауғанстан, Бразилия, Сирия, Иран, Перу. Инкубациялық кезең ұзақ уақытқа созылуы мүмкін дейін 10 күннен 1,5 ай.

Кезінде бастапқы сатысында тері бетіндегі туындайды білім беру, тән тістеген насекомого. Осы жерде уақыт өте келе құрылады фурункул, визуалды еске түсіретін бугорок. Пальпация осы жерден тудырады ауырсынады ыңғайсыздық. Араға бір-екі апта ортасында бугорка туындайды учаскесі отмершей мата некрозы. Мұндай орын бар қара түсі. Көп ұзамай ол ауысады жарасын. Орталықтан жаралар бөлінеді сары-қызыл сұйықтық - ірің.

Жанында бастапқы жаралар пайда бастайды кейінгі бугорки. Сатып алу нысаны жаралар, олар уақыт өте келе төгіледі. Тері бетіндегі құрылады бір үлкен жарасы.

ұлғайтылуы Мүмкін аймақтық лимфа түйіндері кезінде пациентте диагнозы "ауру Бурабай". Тері лейшманиоз сипатталады заживанием рға ішінде 2-6 ай. Алайда, орнында ойық жаралар, тыртықтар қалады.

осылайша, негізгі белгілері тері патологиясы болып табылады:

пайда болуы бугорков « лейшманиом;
деструкция тері жамылғысының орнында бугорка;
изъявление;
жараның білім және тыртықтың.

Симптоматикасы тері-шырышты нысандары

Мұндай түрін ауруы лейшманиоз бойынша өз көріністеріне іс жүзінде айырмашылығы жоқ тері патологиясы. Жалғыз айырмашылығына болып табылады тарату патологиясының іргелес шырышты.

Тудырады осы нысанды паразит, табылған Жаңа көзқараспен. Тері-слизистая патология бастапқыда ескертеді жануардың тістеуі. Кейіннен емделушілерде кәдеге шырышты. Кейде ауруды жазады деформирует тұлға.

мұндай патология - жоғарыда сипатталған симптоматике терілік лейшманиоздың қосылады мынадай белгілері бар:

тұмау;
мұрынның бітелуі, мұрын;
жұтынудың қиындығы;
мұрыннан қан кету;
эрозиясы және жарасы ауызда (ерінде, деснах, тілінде);
жарасына, мұрын қуысы.

Дәрігерлер бөледі екі түрі асқынулар осы нысандары. Егер қосылады недугу қайталама инфекция болса, онда науқаста дамуы мүмкін пневмония. Жағдайда іске қосу тыныс алу мүмкін өлім.

Диагностика аурулары

елдерде ауруды жазады кеңінен таралған, емделушілердің, олардың үйлеседі клиникалық белгілері мен талдау нәтижелері болжанады болуы лейшманиоздың.

ұмытпаған Жөн, бұл көптеген аурулар тудыруы қабілетті салмақ жоғалту, қызба, ұлғайту органдарының, терінің зақымдануы. Көптеген аурулардың имитировать мүмкін симптоматику лейшманиоздың. Бұл іш сүзегі, безгек, ауру Шагаса, токсоплазмоз, туберкулез, мерез, гистоплазмоз. Сондықтан да қоюға болады соңғы диагнозы болады, тек алып тастай отырып, басқа да патологиялар.

лейшманиозы тері диагностика басталады мұқият жинау эпидемиологиялық анамнез. Анықталу фактісі науқастың ауданында, белгілі вспышками аурулар.

Талдаулар диагнозды растау үшін жүргізеді мынадай:

зерттеу материалын, алған бағытының бірі ойық жаралар мен бугорков;
қанды зерттеу (по Романовскому-Гимзе);
пункция сүйек кемігін;
биопсия бауырдың, лимфа түйіндерінің, көкбауырдың;
биологиялық сынама;
серологиялық реакциялар (ИФА, РСК).

емдеу Тәсілдері

бұрын айтылғандай, антибиотиктер емдеу кезінде патология тиімсіз. Олардың тағайындайды бір жағдайда ғана - егер лейшманиозу қосылады бактериялық инфекция. Түрлі нысандары үшін аурудың іріктеледі өз күресу әдістері недугом. Егер пациентте диагностикаланады лейшманиоз тері, ем қолдануға негізделген жергілікті дәрі-дәрмектер. Висцеральдық түрі мұқтаж сериясы инъекция.

Аурудың жүретін жеңіл түрінде, арнайы емдеу іс жүзінде қажет етпейді. Осындай кедергілерге арқылы белгілі бір уақыт аралығында өтіп, дербес. Бұл жағымсыз салдарын ол қалдырады.

Егер пациентте деңгейі төмен иммунитет, оған міндетті түрде тағайындалады терапиялық емдеу. Өйткені ауруды жазады ағады қиын. Болмауы қажетті емдеу іс-шараларын қолайсыздыққа үшін пациенттің ауыр салдарымен, ал кейде өліммен аяқталған.

ауруды жазады,өтетін ауыр нысан білдіреді хирургиялық араласу. Операция барысында науқасқа алып тастайды көк.

Емдеу тері патологиясы

күресу Әдістері байланысты нысандары, кезеңдері және ағу мұндай патология, лейшманиоз. Емдеу қамтуы мүмкін келесі әдістер:

медикаментозды терапия;
хирургиялық әдісі;
физиотерапиялық процедуралар;
химиотерапия.

Хирургиялық әдіс қолданылады, егер тері бетіндегі бар бір аздаған зақымдану ошағы. Осындай жарасын иссекают жедел жолмен.

емдік мақсатта пайдаланылуы мүмкін мынадай физиотерапиялық әдістемелер:

жою патология лазермен;
криодеструкциясы - орын зақымдану бұзылады суықпен;
токпен емдеу - электрокоагуляция.

Радикалды емдеу әдістері барып бактерияға қарсы дәрі-дәрмектермен және противовоспалительного.

дәрі-дәрмекпен емдеу негізделген келесі препараттар:

дәрі-дәрмекпен емдеу көп жағдайда жүргізіледі белгілі бір курстарымен. Олардың арасында міндетті түрде суретімен үзіліс ұзақтығы шамамен 2-3 апта. Доза препараттар, жоғарыда келтірілген, - орташаланған көрсеткіштері. Емдеу кезінде нормалары іріктеледі, әрбір науқастың жеке өткізіледі.

Емдеу висцеральды нысандары

Кезінде осы нысан патология сұранысқа ие 3 тобының дәрі-дәрмектер:

емдеу енгізілуі мүмкін:

Халық медицинасы

Тиімді болуы мүмкін әдістері, пайдаланылатын знахарями жою үшін патология. Тек есте сақтаған жөн, мұндай тәсілдері алмайды деген терапияны тағайындаған дәрігер кезде недуге "тері лейшманиоз". Емдеу халық құралдарымен болуға тиіс сияқты қосымша күресу әдістері бар.

Кезінде, тері нысан недуга ұсынылды:

Тұтыну сергітетін. Пайдалы қабылдауға тұнбалары аралии, лимонника қытай, женьшень, элеутерококка, левзеи. Олар өте жақсы нығайтады қорғаныс күштері бүкіл ағзаның ықпал етеді жалпы сауықтыру. Орынды кез-келген препараттарды ішуге, күніне екі рет тамшы 30.
Свежеотжатые шырындар. Өте пайдалы науқастарға ішуге сусындар сәбіз, картоп, қырыққабат.
Қайнатпалар, тұнбалар сұлы. Шөп шай из смородиновых парақ, жидек, итмұрын, ырғай.
Компресс арналған бугорки. Қолданылады мұндай әдісті, тек егер фурункулы емес вскрылись. Үшін компрессов пайдаланады концентрацияланған қайнатпалар цветков пижмы, талдың қабығы.
Шайыр қылқан ағаштан « шырша, майқарағай, қарағай. Түрінде шелпек оны наложить на зақымдалған орын және бекітуге таңғышпен жабу.

осындай әдістерді Пайдалана отырып, міндетті түрде посоветуйтесь жаратылыс. Кейбір дәрілер құрамында қарсы және емдеу орнына жеткізу мүмкін жағымсыз салдары.

Алдын алу недуга

Негізгі шаралар алдын алу недуга болып табылады жою, инфекция көздерін - кеміргіштер мен москитов - аймақтарда олардың көбею.

Затравка орындық, кемірушілер жүргізіледі радиусы 15 км қатар елді мекеннің жүзеге асырылатын алдын-алу. Бұл қашықтық сәйкес келеді қашықтығы ұшу москитов.

ескерту Үшін тарату, тері патологиясы, керек, кедергі көбейту тұрғызды. Үй ұсынылады үнемі тексеруге арналған инфекциясына.

Жүйелі алдын алу шаралары мыналарды қамтиды:

Абаттандырутұрғын үй аймақтары. Жою қажет орындарын көбейту москитов және егеуқұйрықтардың.
Ұсынылады жою, қоқыс тастайтын жерлер жойылды.
су басуға жол бермеу жертөле.
Уақтылы жөндеуге барлық құбырлар.
Жүйелі түрде жүргізілуі тиіс профилактикалық дезинсекция тұрғын және жертөле үй-жайлар.

Қорғау жеке тұрғын үй қорынан қансорғыш жәндіктерден мүмкіндік береді москитные тығыз тор. Сонымен қатар, репелленттер пайдалану ұсынылады. Мұндай қарапайым әдістері алдын алуға мүмкіндік береді пайда болуы ауру лейшманиоз.

Алдын алу орындарына барғанда қауіпті болып табылатын, негізделген спецификалық иммундық терапия. Өкінішке орай, бүгінгі күнге дейін қолданылып жүрген вакциналар қарсы недуга әзірленбеген.

Қорытынды

көп жағдайда аурудың болжамы қолайлы. Туралы айтсақ тері лейшманиоз, онда ол өте сирек әкеледі өліміне әкеп соққан. Дегенмен көбінесе қалдырады кейін өзіне уродующие тыртық. Болмаған жағдайда, тиісті терапия висцеральдық түрі әрдайым дерлік өлімге әкеліп соқтырады, нәтижесінде күшті сарқылуын немесе бас тарту органы. Құтылуға болады, бірақ тек уақытында бастай отырып күреске жағымсыз патологиясы бар басшылығымен сауатты докторы.

Лейшмания ұзындығы 2-4мкм. Адам мен жануардар жасушасының протоплазмасында тіршілік ететін тоғышарлардың бірі – лейшмания. Клетканы бұзып,тері мен ішкі мүшелерді қатты зақымдайды.Phlebotomus шағуы арқылы таралады. Лейшманиялар екі түрге бөлінеді:

дерматотропты (теріні закымдайды)

висцеротропты (ішкі мүшелерді зақымдайды)

Некроз,миндалин ауыздың сілемейлі қабығын,қызыл иекті зақымдайды.тропикалық елдерде көп кездеседі. Тіршілік циклі иесін алмастыру арқылы жүреді. Лейшманиялық нысаны адамдарда және омыртқалыларда паразиттік тіршілік етеді; лептомонадалык формасы — таратушы насекомдарда кездеседі. Лейшмания тудыратын ауруды лейшманиоздар деп атайды, ол табиғи-ошактық, трансмиссивтік аурулар қатарына жатады.

Висцералді лейшманиозды қоздырушы — Leishтапіа donovai. Адам үшін тағы бір қауіпті ауру – қала–азар (ішкі орғандар лейшманиозы) ауруы. Ауруды қоздырушы лейшмания данованы деген бір жасушалы жәндік. Қала-азар ауруы лейшманиоз таралған жерлерде кездеседі. Ол бауыр, көкбауыр, сүйек кемігі жасушаларында, лимфа түйінінде, тері астындағы ретикулоэндөтелиалды жасушаларда кездеседі.Аурудың салдарынан адам қалтырап, қаны азаяды, жалпы әлсізденіп көкбауыр мен бауыр ауруларына тап болады. Дер кезінде емделмесе, қала-азар ауруынан адамның өліп кетуі мүмкін. Лейшманның және қала-азар ауруының таратушылары негізінен москиттер болады. Москиттер жылы климатты елдердің барлығында кең тараған ұсақ насекомдар.Ол Жерорта теңізі елдерінде, Азия, тропикалык Африка, Оңтүстік Америка, Орта Азия, Кавказ елдерінде таралған.

Даму циклі. Бұлардың резервуарлары болып адамдар және әр түрлі сүтқоректілер (иттер, шиебөрілер) саналынады. Таратушылары болып ұсақ қансорғыш насекомдар-бәкене шыбындар есептелінеді. Лейшмания бәкене шыбынның ас қорыту жолына еніп сілекей безіне өтеді. Ондай шіркей адамды шақса лейшманияның лептомонадалы түрін жұқтырады. Олар қан, лимфа аркылы таралып ішкі мүшелер жасушаларына өтіп лейшманиялык формаға айналады да көбейеді. Бір жасушадағы паразиттер саны 100—200-ге дейін жетуі мүмкін. Олар жасушаны бұзып жаңа жасушаларға өтіп өтырады.

Эпизоотологиясы(таралуы).Еуропа, Азия, Америка, Африка, Орта Азия және Кавказ елдерінде кең таралған.

Патогенез және клиникалық белгілері. Көкбауыр және бауыр мөлшері үлкейіп өседі. Ағзада қаназдылық, әлсіздену, жүдеу процестері байқалады. Ауру зілді түрде не созылмалы түрде жүруі мүмкін. Дұрыс емделмесе өлімге алып келеді. Бұл аурумен негізінен балалар жиі ауырады.

Лабораториялық анықтау — төс сүйегі кемігінің жағындысын микроскоп арқылы зерттеп, паразиттің лейшманиялық түрін табу болып саналады.

Алдын алу шарлары: жеке шаралар — бәкене шыбындардан сақтану; қоғамдық шаралар — табиғи резервуарларды жою; санитариялық-ағартушылық жұмыстар жүргізу, ауруларды емдеу т.с.с.Алдын алу үшін шіркейлердің шағуынан сақтану; қоғамдық шаралар шіркейлерді, табиғи резервуарларды жою.

37. Трипоносомоз, этиологиясы (систематикасы сыртқы, ішкі құрылысы, дамуы) эпизотологиясы(таралуы), эпидемиологиясы(жұғу жолдары), аурудың клиникалық белгілері және патогенез, күресу шараларына анықтама беріңіз.систематикасы-бөлім-қарапайымдылар-protozoa,тип-саркомастигафоралар-sarcomastigaphora,класс-талшықтылар-flagellata,туысы- трипоносома-Tryponosoma ,өкілі- Tryponosoma cruzi.Трипаносомоз – Tryponosoma туысына жататын талшықты қарапайымдар арқылы жабайы және үй жануарларына таралатын транмиссивтік аурулар немесе бұны ұйқы ауруы деп те атайды. Онымен адамдардан басқа тақтұяқты жануарлар, негізінен түйелер, жылқылар, есектер, сиырлар мен иттер ауырады. Гамбей трипаносомозы.Родез трипаносомозы.Американ трипаносомозы.Чагас трипаносомозы.Африка трипаносомозы (ұйқы ауруы). Трипаносомоз vіvax, Трипаносомоз congolense, Трипаносомоз bruceі, Трипаносомоз sіmіde.Трипаносомоз equіperdum. Трипаносомоз Rhodnius prolixus.Трипаносомоз Glossina palpalis, moristans. Гамбей трипанасомозының тасымалдаушысы – цеце шыбыны Glossina palpalis, өзен мен көл жағалауында мекендейді. Қоздырғыштың табиғи резервуары – ауру адам. Ауру көбіне Орталық Африка оның ішінде жие кездесетіні Гамбей су шұңғымаларының жағалауында тіркелген. Родезлік трипаносомозының тасымалдаушысы цеце шыбыны Glossina morsitans, Шығыс Африка саванналарында мекендейді. Табиғи резервуары- түрлі антилопалар. Көбіне өрісте немесе аңшылық кезінде жұғуы мүмкін. Таралудың негізгі жолы адамнан адамға және адамнан үй жануарларына. Ауру Замбии жане Танзанияда таралған. Cиптомдары -Чагас ауруының тасымалдаушысыңTriatoma туысының бүргелері және оған жақын формалы Reduviidae тұқымдас. Ауру жараның беті тасымалдаушылардың нәжісімен жұққанда және ауру қанда құю кезінде дамиды. Ауру Оңтүстік Америка жие Бразилияда, Аргентинада, Чилида тіркелген. Алғашында, аурудың бірінші стадиясында лихорадка, бас ауруы, қышыма және буын аурулары пайда болады. Бұл белгілер шаққан соң 1 апта 3 апта аралығына дейін көрінеді. Бірнеше апта немесе ай өткен соң екінші стадия басталады – мұнда естің ауысуы, қимылдың бұрыс координациясы, сөйлемеу және ұйқының бұзылуы болады. Диагностикасы лимфа сұйықтығы не қан жағындысындағы паразиттің барына негізделген. Бірінші не екінші стадия да екенін ажырату кезінде көбіне люмбальді пункция қолданылады.Трипаносомоз диагностикасы.Трипаносомозға диагноз қою үшін келесі тәсілдер қолданылады.Лимфа түйіндерінің пукциясы (микроскопиялау кезінде трипаносомалар кездеседі). Жұлын сұйықтығын зерттеу. Серологиялық диагностика (қандағы паразитке қарсы антиденені табу) . Трипаносомоз диагностикасы. Трипаносомозға диагноз қою үшін келесі тәсілдер қолданылады. Лимфа түйіндерінің пукциясы (микроскопиялау кезінде трипаносомалар кездеседі). Жұлын сұйықтығын зерттеу. Серологиялық диагностика (қандағы паразитке қарсы антиденені табу) .Таралуы . Аурудың ошағы тропикалық Африканың кейбір аудандарында жие кездеседі. 36 мемлекетте 70 миллион жуық адам қауіпте тұр. 2010 жылы бұл ауру 9000 өлімді алып келді, 1990 жылы 34000 өлім болған. Қазіргі кезде 30000 жуық адамға жұққан, оның 7000 2012 жылы тіркелген. Осы оқиғалардың 80% Конго Демократиялық Республикасында тіркелген.

Токсоплазмоз, этиологиясы (систематикасы, сыртқы, ішкі құрылысы, дамуы), эпизоотологиясы (таралуы), эпидемиологиясы (жұғу жолдары), аурудың клиникалық белгілері және патогенез, диагнозы, күресу шараларына анықтама беріңіз.

Токсоплазмоз – іштен туа бітетін немесе жүре пайда болатын, айқын клиникасында ОНЖ, РЭС-ағзалардың, жүрек, көз зақымымен көбінесе латентты және созылмалы формада өтетін зоонозды жұқпалы ауру. Токсоплазмозды – Т.Гонди деген қарапайымдар тудыратын, көбінесе мысықтар арқылы тарайды. Негізінде бұл өте кең тараған ауру, бірақта әлі күнге дейін дәрігердің көбі оған көңіл аудырмай, тіпті клиникасы мен диагностикасында біліңкіремей қоймайды. Бұл инфенкцияның маңызы келесі жағдайларға байланысты: ауру қоздырғышы табиғатта кең тарауда . Көптеген адамдар осы қарапайымдармен инфекцияланған (дүние жүзінде 6-9% аралығында, бұрынғы СССР-де 25-30%). Осы инфекция анадан іштегі баласына жұғуы мүмкіндігі өте жоғары. Нәтижесінде баланың ОНЖ зақымданып, кемтар, жарымжан балалар туады .Осы инфекция көбінесе кезде нығаяды ( әсресе СПИД көрінісі). Бактериологиялық қарулар тобына кіреді . Т.Гонди (1908ж)-клеткалардың ішінде паразиттік тіршілік ететін қарапайым. Организмде 4 формада болуына тиісті: вегетативті (жедел токсоплазмозды тудыратын), негізгі циста түрінде (созылмалы жасырын формаларда), жалған циста түрінде (көбінесе жедел формаларда), оциста-тек қана негізгі иесінде-мысықта болатын түрі .Мысық бір аптаның ішінде 1,5 млрд ооцисталарды шығарады екен. Эпидемиологиясы табиғат ошақтарды құратын зоонозды инфекия. Көптеген мал-хайуандарда, құстарда токсоплазмозды жұқтыру қабілеті зор болады. Сырқат көбінесе жылы жақтарда кең тараған. Айтып кеткендей, дүние жүзінде орташа алғанда 20-25% халық токсоплазмоздармен инфекцияланған. Ауру көзі ретінде мал мен құстар шығуы мүмкін. Иттер өздері ауруға мүмкіншіліктері бар, бірақта ауруды таратпайды. Адамнан сырқат жұқпайды, тек анадан-перзентке іштен бітуі мүмкін.Берілу жолдары: 1)алиментарлы-95-96% 2)тері және шырышты қабаттардың жарақаттарынан-3-4% 3)трансплацентарлы Бірақта ойда сақтайтын жағдай: анадан балаға жұғу мүмкіншілігі тек анасы екі қабат кезінде жедел токсоплазмозбен ауырған кезде болады. Ал мұндай аса көп емес. Екі қабат әйелдер арасында жедел токсоплазмоз 0,5-1% ғана болады. Ал созылалы формалармен ауырған немесе тасымалдаушылар осы инфекцияны тұқымға таратпайды.Қауіпті УІ айлар, ІХ ай латентті.Жұғу жолдары: 1. Ауыз арқылы шикі немесе жартылай шикі етті, фаршты пайдаланғанда; 2. Жанасу жолы-тұтас мал етін мүшелеу кезінде қасапшылардың және зарарлы заттармен жұмыс атқаратын лабораториялық қызметкелердің жарақаттанған қол терісі мен шырышты қабаттары арқылы; 3. Жүктіліктің бастапқы мерзімінде анасының құрсақ ішіндегі нәрестеге планцента арқылы жұғады.Токсоплазмоз ауруының ошақтары – Ақмола, Павлодар, Солтүстік Қазақстан, Қарағанды облыстары мен Алматы қаласының маңайында бар. Токсоплазманың жұғуы барлық елдерде кең таралған. Жасы ұлғайған сайын токсоплазмаларды жұқтыру ықтималдығы ұлғая түседі. Токсоплазманың жұғушылығы Қазақстанда, сонын ішінде Алматы қаласында бірдей емес, көрсеткіш 4-70% дейін байқалады. Себебі диагностикалық жұмыстың деңгейімен және гигиеналық ережелерді дұрыс орындау жағдайлары түсіндірілмейді.Туа біткен токсоплазмоз жедел немесе созылмалы формада өтеді. Этиотропты препараттар тек қана вегетативті формаларға әсер етеді, сондықтан көбінесе жедел формада қолданады: тиндури (хлоридин) делагил, иаминохинел, бисептол ,тетрациклин,испирамицин.Ұзақ курспен емдейді.Созылмалы формасы – этиотропты ем тек қана айқын клиникалық белгілерінде.

39. Гемоспоридиоз, этиологиясы, (систематикасы, сыртқы, ішкі құрылысы, дамуы), эпизотологиясы таралуы, эпидемиологиясы (жұғу жолдары), аурудың клиникалық белгілері және патогенез, диагнозы, күресу шараларына анықтама беріңіз:

Дата добавления: 2015-02-22 ; просмотров: 55 | Нарушение авторских прав

Читайте также: